Doberman zdecydowanie jest przede
wszystkim psem obronnym i stróżującym. Jest pewny siebie
i nieustraszony, nadaje się doskonale na psa służbowego
dla policji czy wojska. Naturę Dobermany mają jednak w
gruncie rzeczy pokojową. Przy kompetentnej i zaufanej
osobie u swego boku, która zapewni im odpowiednie
wychowanie i zajęcie, Dobermany okazują się być bardzo
delikatnymi i milusińskimi psami.
Odnosząc się do ich wizerunku psów bojowych, miłośnicy
Dobermanów nazywają je czasem z przymrużeniem oka
„zabijakami”. Swojej ludzkiej rodzinie Dobermany są
wyjątkowo wierne, czują się z nią mocno związane, a
także… kochają dzieci. W razie niebezpieczeństwa
Doberman bez wahania rzuci się do obrony członków swojej
ludzkiej rodziny. Obcych zwykle traktuje z wrodzoną
sporą dawką sceptycyzmu. To jednak nie oznacza, że
pokazuje kły każdej napotkanej osobie: dobrze wychowany
i zsocjalizowany pies nie napadnie nikogo i nikogo nie
ugryzie bez powodu. Swoją ostrość i agresję Doberman
potrafi doskonale kontrolować, kiedy tylko usłyszy
polecenie. Jak w przypadku każdej rasy, istotne jest kto
w stadzie jest alfą. Doberman wymaga doświadczonego i
pewnego właściciela, który będzie jasno i konsekwentnie
wyznaczał kierunek w jego wychowaniu. Kiedy taka osoba
raz zdobędzie zaufanie Dobermana, pies porządkuje jej
się już na zawsze i będzie za nią wiernie podążał.
Doberman to lustrzane odbicie swojego właściciela, co u
tej rasy rzuca się w oczy znacznie bardziej niż u psów
innych ras. Tak więc opanowany i spokojny właściciel
może być pewny także opanowanego, a przy tym i
posłusznego kompana u swego boku.
|
